தகவல்களில் தனிநபர் தகவல்கள், நிறுவனம் மற்றும் அமைப்பு சார்ந்த தகவல்கள் என்ற பேதமெல்லாம் கிடையாது. உதாரணத்துக்கு, கோயில் எத்தனை மணிக்கு திறக்கப்படுகிறது, எத்தனை மணிக்கு அபிஷேக ஏற்பாடுகள் நடைபெற ஆரம்பிக்கிறது, என்னென்ன பிரசாதங்கள் தயார் செய்யப்படுகின்றன, எத்தனை ரூபாய் உண்டியலில் போடப்படுகிறது, கோயிலுக்குள் செல்லும் நபர்களின் எண்ணிக்கை என்று அமைப்பு சார்ந்த தகவல்கள் முதற்கொண்டு அங்குள்ள குளத்தில் எத்தனை பேர் குளித்தார்கள், எத்தனைபேர் காலை மட்டும் நனைத்தார்கள், எத்தனை பேர் செல்ஃபி எடுத்தார்கள் என்பதுபோன்ற தகவல்களையும் பதிவாக்கி வைத்துக்கொள்ளும்.
தவிர ஃபேஸ்புக், டிவிட்டர் போன்ற சமூக வலைதளங்கில் நாமாகவே வலிய பதிவு செய்யும் தகவல்களின் அடிப்படையில் நாம் அந்தக் கோயிலுக்குச் சென்ற தேதி, கிழமை உட்பட யாருடன் சென்றோம், எங்கு தங்கினோம், எந்த ஓட்டலில் சாப்பிட்டோம் என்ற தனிநபர் தகவல்களும் சேகரிக்கப்பட்டு தகவல் சூழ் உலகில் நம் அந்தரங்கங்களை நாமே டிஜிட்டல் தடயமாக விட்டுச் செல்கிறோம்.
நான் எழுதுகின்ற புத்தகங்களை வாசித்து வாசகர்களிடம் இருந்து சந்தேகங்கள் கேட்டு நிறைய போன்கால்கள் வரும். அப்படி ஒரு வாசகர் கேட்ட கேள்வி என்னை அதிர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கியது.
‘மேடம், போனில் நாம் பேசும்போது எதிர் முனையில் இருப்பவருக்குத் தெரியாமல் நாம் அந்த காலை ரெகார்ட் செய்ய முடியுமா… அப்படியென்றால் எப்படி செய்ய வேண்டும்?’ – இதுதான் அந்தக் கேள்வி.
‘முடியாது’ – என்றேன் சற்றே கோபத்துடன்.
‘ரெகார்ட் செய்ய முடியாதா…. நன் நண்பன் சொன்னான் ரெகார்ட் செய்ய முடியும் என்று…’
‘சார்…. நான் முடியாது என்று சொன்னது என்னால் உங்கள் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல முடியாது என்ற நோக்கத்தில்… தகவல் தொழில்நுட்பத்தை சரியான பாதைக்குப் பயன்படுத்தவே நான் எழுதி வருகிறேன்… இதுபோல பிறர் அந்தரங்ககளை பதிவு செய்து தவறான நோக்கத்துக்குப் பயன்படுத்த என்னால் சொல்லித்தர முடியாது….’ என அழுத்தமான பதில் சொல்லி போனை வைத்தேன்.
இப்போதெல்லாம் என்ன நடக்கிறது தெரியுமா? காலையில் எத்தனை மணிக்கு எழுந்திருத்தேன்… எப்போது என்ன டிபன் யாருடன் சாப்பிட்டேன்… மனைவியுடன்/கணவனுடன் ஏற்பட்ட சின்ன சின்ன பிரச்சனைகள்… பிள்ளைகளுடன் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாடு… என அத்தனை பர்சனல் விவரங்களையும் புகைப்படத்துடன் மட்டுமில்லாமல் ஆடியோ, வீடியோவுடன் தங்கள் அந்தரங்கங்களை தாங்களே அம்பலப்படுத்தும் அவலமும் நடந்தேறிக்கொண்டுதான் இருக்கின்றன.
மேலும், தங்கள் எண்ணங்களையும், விருப்பு வெறுப்புகளையும் எழுத்து வடிவில் எந்த வடிகட்டலும் இல்லாமல் கருத்துச் சுதந்திரம் என்ற பெயரில் அப்படியே குப்பையாய் கொட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.
தவிர பதிவாக்கும் புகைப்படங்கள், ஆடியோ வீடியோக்களை எடிட் செய்து விருப்பம்போல மாற்றத் தேவையான எடிட்டிங் ஆப்களும் தயாரிக்கப்பட்டு வெளிவந்துகொண்டிருக்கின்றன. ஒருவர் தாஜ்மகாலுக்கே செல்லாமல் அவருடைய நண்பருடன்/தோழியுடன் அங்கு சென்று உல்லாசமாக இருப்பதைப்போல வீடியோ தயாரிக்கும் அளவுக்கு எடிட்டிங் ஆப்கள் வலுவாக உள்ளன.
தொழில்நுட்பங்களும் மீடியாக்களும் கார்ப்பரேட் நிறுவனங்களும் மக்களின் ஆர்வத்தைத்தான் பணமாக்கின்றன. அவர்களைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை. நமக்கு என்ன தேவை என்பதில் நாம்தான் கவனமாக இருக்க வேண்டும். நம்மை வைத்து பிறர் மறைமுகமாக பணம் சம்பாதிக்க அனுமதிக்க வேண்டுமா வேண்டாமா என்பதையும் நாம்தான் முடிவு செய்ய வேண்டும்.
இப்படியாக ஒருவரது உருவம், குரல் உட்பட அவர்களின் விருப்பு வெறுப்புகள், குணாதிசயங்கள் அத்தனையும் இஷ்டப்பட்டு இலவசமாக இணைய உலகில் அரங்கேற்றப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கின்றன.
இவை தவிர ஏராளமான ஆப்கள் சென்ற பிறவியில் நீங்கள் என்னவாக இருந்தீர்கள், அடுத்தப் பிறவியில் எங்கு பிறக்க இருக்கிறீர்கள், உங்களை மறைமுகமாக நேசிக்கும் உங்கள் நண்பரை அறிய வேண்டுமா என பல்வேறு ஆசை வார்த்தைகள் மூலம் தூண்டில் போட்டு உங்களை அவர்கள் ஆப்களை பயன்படுத்த சுண்டி இழுக்கும். அதை கிளிக் செய்து உள்ளே நுழையும்போது ‘சமூக வலைதளத்தில் நீங்கள் பதிவு செய்துள்ள உங்கள் பர்சனல் தகவல்களை பயன்படுத்துகிறோம்’ என்ற ஒரு எச்சரிக்கை தகவலை வெளிப்படுத்தும். நாம் அதை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாமல் ஓகே என சொல்லி உள்ளே நுழையும்போது நம் பர்சனல் தகவல்களை நம்மை அறியாமலேயே அவர்களுக்குத் தாரை வார்த்துக்கொடுக்கிறோம்.
இப்படி நாம் அறிந்தோ அறியாமலேயோ நம்மைப் பற்றிய தகவல்களை இணையத்தில் பரவலாக அம்பலப்படுத்திக்கொண்டே இருக்கிறோம் என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.
ஏற்கனவே தகவல் தாகத்துடன் அலைந்துகொண்டிருக்கும் பிக் டேட்டாவுக்கு இவை போதாதா? கரும்புத் தின்ன கூலி வேறு வேண்டுமா? ‘கொண்டா கொண்டா’ என அத்தனையையும் தன்னுள் அதிவேகமாக ஒன்றுடன் ஒன்று தொடர்புபடுத்தி உள்ளே ஏற்றிக்கொள்ளும். பின்னர் தேவைப்படும்போது ‘இந்தா பிடி’ என எடுத்துக்கொடுக்கும்.
அன்புடன்
காம்கேர் கே. புவனேஸ்வரி, CEO
Compcare Software private Limited
மார்ச் 25, 2019
(குங்குமம் – வார இதழில் 2017-ம் ஆண்டு நான் எழுதிய கட்டுரைத் தொடரில் இருந்து…)